52) บุกธรรมะอย่างเดียว
เรื่องธรรมะ ยายทำจนรู้หมดทุกสิ่งทุกอย่างว่า อะไรเป็นอะไร อะไรอยู่ที่ไหน อย่างกับว่า สมมติของหยาบนะ เข็มอยู่ตรงไหน จานอยู่ตรงไหน ต้องไปค้นหามาให้หลวงพ่อวัดปากน้ำจนได้ ธรรมะก็เหมือนกัน ต้องค้นได้ขนาดนี้ เรื่องนั่งธรรมะยายเก่งมาก นั่งเก่งจริง ๆ
เวลาเข้าที่แล้ว ทิ้งทุกอย่างหมด เอาแต่ธรรมะอย่างเดียว บุกธรรมะอย่างเดียว ที่เห็นออกมารบกับหยาบ เวลายายออกมารบกับหยาบ ต้องถอยออกจากธรรมะละเอียดทีละชั้น ถอยออกมาทีละกาย ตั้งแต่กายพระอรหัตจนถึงกายมนุษย์หยาบ พอถึงกายมนุษย์หยาบ ก็จวกเขาได้ พอเรื่องข้างนอกเรียบร้อยแล้วก็ทิ้งเอาธรรมะคืน บุกธรรมะ ลืมเรื่องข้างนอกหมด เพราะยายยังอาศัยโลกอยู่ จึงต้องถอยออกมาหยาบ เรายังต้องกินข้าวนี่ หยาบก็ต้องรบ ละเอียดก็ต้องรบ
ที่เห็นยายออกมารบหยาบข้างนอก ก็เพื่อให้งาน เรียบร้อย รบไปงั้นแหละ แต่พอเข้ากุฏินั่งธรรมะ เรื่องทุกอย่างก็วางทิ้งหมดมีแต่ธรรมะอย่างเดียว เรื่องนี้ยายแบ่งเวลาเป็น
พอนั่งธรรมะก็เอาใจหยุดไปเรื่อย ๆ ที่ศูนย์กลางกาย หยุดที่กายมนุษย์ ตกศูนย์ก็ถึงกายมนุษย์ละเอียด จนถึงกายธรรมอรหัต มี 18 กาย เป็นทางผ่าน พอถึงกายธรรมอรหัตก็รู้เห็นหมด อย่างนี้เรียกว่า “รู้รอบตัว เห็นรอบตัว
เวลาดิ่งธรรมะของยาย พอดิ่งธรรมะก็เหมือนออกทะเล เวลาออกทะเลก็ไม่เห็นฝั่งเลย ยายก็ตั้งเข็มทิศให้ตรง ไม่สนใจอย่างอื่น ตั้งเข็มทิศให้ตรงอย่างเดียว ดิ่งธรรมะตรงตามเข็มทิศของตัวเอง ว่าชั่วโมงนี้จะเอาอะไร เหมือนทางโลก เวลาเขาออกทะเล เขาก็ยังมี เข็มทิศเลย เราทางธรรมก็ต้องมีเหมือนกัน ต้องแบ่งเวลาของเราให้เป็น วางเรื่องอื่นไว้ชั่วขณะนั่งธรรมะ จึงจะก้าวหน้าได้
ถ้าเราไม่แบ่งเวลาอย่างที่ยายบอก นั่งธรรมะ เดี๋ยวคิดถึงบ้าน คิดถึงที่ทำงาน คิดอย่างนั้น คิดอย่างนี้ คิดไป ใจก็เลยไม่หยุด นั่งธรรมะต้องนั่งเพื่อให้ใจหยุด
1 มีนาคม พ.ศ.2524
52. MEDITATIVE POWER
When it comes to meditation, I have practiced thoroughly and became so proficient that I can comprehend everything, knowing what and where everything is.
When it comes time to meditate, I drop everything and during that time there is only meditation on my mind and absolutely nothing else. However, when duty calls me back to deal with the mundane part of life, I must retreat from the transcendental, step by step, body by body16, from the Arahat body to the physical human body.
Once that is accomplished, I can then deal with mundane issues. When my worldly affairs are dealt with, I then return once again to my meditation and leave all earthly problems behind. Unfortunately, we all have to tend to our worldly needs. We have to “battle” with the mundane as well as the supramundane.
Between these two worlds, I know how to divide my time. When I meditate, I focus my mind to the center of my body, from the physical human body to the transcendental human body all the way through to the Arahat body--18 bodies in total. Once I attained the Arahat body, the mind encompassed all knowledge. It is a state called “knowing and seeing in all directions”.
Meditation is like setting sail in the ocean. When you are deep into sea with no shoreline in sight, you can look at your compass and steer yourself in the right direction. Likewise, when you meditate, set your direction by telling yourself what you want to accomplish during the meditation session.
Organize your time by clearly separating meditation time from your other tasks. That way you will not be distracted during meditation by thinking of home or work, or this or that. The purpose of meditation is to bring your racing mind to a standstill state.
March 1, 1981
16 In the Dhammakaya Tradition, each person possesses 18 bodies. The 18 bodies comprise of the physical body, refined physical body, celestial body refined celestial body Rupa Brahma body, refined Rupa Brahma body Arupa Brahma body, refined Arupa Brahma body, Gotrubhu Dhammakaya, refined Gotrabhu Dhammakaya, Sotapanna Dhammakaya, refined Sotapanna Dhammakaya, Sakadagami
Dhammakaya, refined. Sakadagami Dhammakaya, Anagami Dhammakaya, refined Anagami Dhammakaya, Arahat Dhammakaya, and refined Arahat Dhammakaya. The Arahat Dhammakaya body is the purest body of enlightenment and is attained when one achieves the highest level of Dhammakaya meditation.
证入彿态f要
奶奶拥有深奥精辟的佛法，能透彻了解所有的事 物，知见一切实相的由来与去处。举个例说，铁针在 哪里？盘在哪里？奶奶就得打坐去看一看后，才回答 祖师的提问。
静坐禅修也是一样，要修炼以能够达到自找自答 的程度，而这正是奶奶的专长。每当开始静坐时，不 应在心头上有所挂念，以便让心能尽快地静定下来， 让心只专注入定于佛法。
大家所看到的奶奶，其本身做事情的方式是：从极其 细腻的佛法与内在人身中一层一层的退出来。自阿罗汉 法身直到(粗)人身，回到了色身后也就能处理世间的各种 事务了。
外在的事项处理好之后，就把它们全都放下不再 牵挂。奶奶会再次回到内在佛法中，忘记与放下外在 的一切。由于奶奶存活人间，还须依赖肉身来活命， 如进食，处理世俗的事务；但是，内在细腻的事情则 更应该专注地去做。
当你们看到奶奶在做事时，其心必须要由内在退 出来，那方可把外在的工作处理好。
就这样交替地使用时间。每当奶奶回到精舍就开 始静坐，心里只有佛法，外在一切事都被放下了。对 于静坐修行，奶奶总是把时间安排得非常妥善。
当静坐时，先让心宁静在身体的中心点，再渐次
进入。静止在人身，证入细人身，然后直到阿罗汉法 身，总共会经过十八身。
当证入阿罗汉法身后，就会了解一切，这样称 为：“全面圆满地知道和看到。”
奶奶一心打坐时，犹如出海一般，一出大海就看 不到岸了。奶奶此时会如指南针般定直，不去理会任 何事情，一心只想把指南针定向后而直航到底。静坐 的意志方向必须与自己心中指南针的指向一致。就如
奶奶的生活很有规律，定下了那个时间做那件事。就 如在世间，人们出海时总得用指南针来指方向。
在佛法的修行上，我们也得一样要懂得安排时间， 暂时放下其他的事情，毫无挂碍的静坐才会有进步。
如果我们没有按照奶奶所说的来做，在静坐时，就 会想到家，想到工作，思潮起伏，心也就不能静定下来。 为了让心静止，必须要多多打坐。
佛历2524年3月1曰
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น